yalnızlık Haberleri

Modern bilgisayar biliminin temellerini atan ve yapay zekâ çalışmalarına öncülük eden İngiliz matematikçi, mantıkçı, kriptolog ve teorik biyolog Alan Turing, şöyle der: “Her büyük teknolojik devrim, insanoğlunun sınırlarını zorlaması ve hayal gücünün ötesine geçme cesaretiyle başlamıştır.” Teknolojinin doğası hem fırsatlar hem de meydan okumalar içeren sürekli bir dönüşüm döngüsüdür. Turing’in bu sözleri, insanoğlunun teknolojiye dair sınır tanımaz keşif arzusunun köklerini yansıtır. 21. yüzyılda, çipler, sensörler ve yazılımlarla şekillenen dijitalleşme süreci, toplumları derinden dönüştürüyor. Endüstri 4.0, bu dönüşümün üretim ekseninde bir devrim olarak şekillenirken; Toplum 5.0, dijitalleşmenin sosyal yaşam üzerindeki etkilerini tarif eden bir vizyon sunuyor.Hayri Cem’in Teknoloji ve Gelecek, Dijital Dünyanın Temelleri kitabında ele aldığı gibi, bu dönüşüm sadece üretim ve sosyal yaşamda değil, bireylerin günlük alışkanlıklarında, ülkelerin ekonomik politikalarında ve hatta insanlık kavramının anlamında köklü değişimlere yol açıyor. Bugün artık sorularımız daha karmaşık: Yapay zekâ işsizliğe mi neden olacak yoksa daha yaratıcı işler mi doğuracak? Metaverse yalnızlık mı getirecek yoksa küresel bağlantılar mı güçlenecek? Bu değişimlere uyum sağlamak için bireyler ve toplumlar nasıl bir yol haritası izlemeli?Bu bağlamda, teknoloji ve gelecek üzerine yapılan her tartışma, sadece bir bilimsel analiz değil, aynı zamanda bir etik değerlendirme ve insani bir sorgulamadır. Çünkü dijitalleşmenin etkilerini anlamadan, geleceğimizi şekillendirmek mümkün değildir.

Aile, hayatın en köklü bağlarından biridir. Bazı insanlar ailelerinin yanında kendini huzurlu ve güvende hisseder. Evde geçirilen zamanlar, çocukluk anılarının tatlı bir yankısıdır, aileyle paylaşılan kahkahalar, samimi sohbetler ve tanıdık bir sıcaklık, kalbe dokunan bir huzur verir. Ancak kendi başına kalmak, kişinin iç dünyasını keşfetmesine, düşüncelerini toparlamasına ve hayattan biraz uzaklaşıp nefes almasına olanak tanır. Yalnızlık, bazıları için yük değil; tam tersine, özgürlüğün ve huzurun bir diğer adıdır. Peki sen hangisisin? Ailenle birlikteyken mi huzuru buluyorsun, yoksa yalnız kalıp kendi sessizliğinde mi? Hadi teste!

Türk Dil Kurumu'nun (TDK) 1 milyon vatandaşın katılımıyla gerçekleştirdiği 'Yılın Kelimesi/Kavramı' anketinde 'Kalabalık Yalnızlık' en çok oy alan kavram oldu. Vatandaşlar, 'merhamet', 'yabancılaşma', 'algoritma', 'yozlaşma', 'yapay zeka' ve 'dijital yorgunluk' kelimelerinin yer aldığı ankette 'kalabalık yalnızlık'ı 2024'ün kelimesi olarak seçti. Sosyal medyada yapılan yorumlar ise 'kalabalık yalnızlık' kelimesinin doğru bir tercih olduğunu kanıtlar nitelikte.

Edebiyat tarihine şöyle bir göz gezdirince, bazı yazarların kalemiyle sadece kitap yazmadığını, düpedüz zihin laboratuvarı kurduğunu fark ediyorsunuz. Bunlar öyle yazarlar ki, eserlerini bitirdiğinizde kafanızın içinde bir yangın başlatıyorlar. Cümleleriniz bile yanık kokuyor.Bu yazıda bahsedeceğim kitaplar ve yazarlar tam olarak böyle. Bırakın kapağı kapattığınızda rahat bir nefes almayı, çoğu zaman kapağı açtığınıza bile pişman oluyorsunuz. Ama garip bir şekilde kopamıyorsunuz da. İşte edebiyatın en tuhaf dâhilerini ve onların labirent gibi eserlerini konuşacağız. Merak etmeyin, bu yolculukta kaybolmak serbest.

Türk Dil Kurumu (TDK) ve Ankara Üniversitesi işbirliği ile gerçekleştirilen '2024 yılının kelimesi' oylaması sona erdi. Yaklaşık 1 milyon kişinin katıldığı ankette yılın kelimesi belli oldu. '2024 yılının kelimesi ve kavramı' 'Kalabalık Yalnızlık' seçildi.  Oylamada diğer yer alan kelimeler ise 'merhamet', 'yabancılaşma', 'algoritma', 'yozlaşma', 'yapay zeka' ve 'dijital yorgunluk' olmuştu. Yılın kelimesiyle ilgili Değerlendirme Kurulu tarafından yapılan açıklamada şöyle denildi: 'Hayatın giderek artan hızı, artan insan hareketliliğiyle birlikte toplumsal bağların zayıflamasıyla bağ kurmakta zorlanan bireyler, kendilerini kalabalıklar içinde yalnız hissetmektedirler.'

Aşkı aramak her zaman kolay olmayabilir; bazen uzun bir yolculuğa dönüşebilir. Ancak aşk, bulunduğunda insanın hayatını güzelleştiren, ona farklı bir anlam katan özel bir duygudur. Hayatının aşkını bulmak, bazen beklenmedik bir anda gelir, bazen de uzun bir arayışın sonunda. Peki ya sen, kalbini yerinden oynatan o özel kişiyi buldun mu?Hadi teste!

Türk pop müziğinin önde gelen isimlerinden biri olan Hande Yener gündemin öne çıkan ünlüleri arasında! Bunun nedeni ise Sertab Erener için hazırlanan SAYGI1 gecesiyle ilgili. Gecenin tamamının videosu yayınlandı ancak Hande Yener'in ne performansı videoda var ne de fotoğrafı afişte. Hal böyle olunca sosyal medyada da hareketlendi.

Bir süredir sağlık sorunlarıyla gündeme gelen sanatçı, birçok önemli TV dizisi ve sinema filminde rol almış olsa da en çok Behzat Ç. dizisindeki Ercüment Çözer ve Barda filmindeki Selim rolleriyle hatırlanıyor. 1972 yılında İstanbul'un Eyüp semtinde doğdu.28 Şubat 1972 yılında İstanbul'un Eyüp semtinde doğdu. Feshane işçilerinden birinin torunu olan Nejat İşler, ilkokuldan sonra eğitimine Cağaloğlu Anadolu Lisesi'nde devam etti. Ortamına alışamadığı yeni okulunda popüler olmak ve derslerinden kaçmak için okulun tiyatro koluna girdi. Kısa zamanda popüler olan Nejat İşler derslerini de boşluyordu. Liseyi bitirdikten sonra üniversiteye giremeyince, para kazanmak için çay partileri düzenlemeye başladı.Nejat İşleri umduğu gibi gitmeyince borca girdi. Borçlarını kapatabilmek için Mahmutpaşa'dan t-shirt alıp Teşvikiye'de bu t-shirtleri satma kararı aldı. Kış aylarında ise t-shirt yerine kitap, dergi ve plak sattı. İki sene sonra Yıldız Teknik Üniversitesi Fotoğraf bölümünü kazanan Nejat İşler iki yıllık olan bölümden askerlik için iyi olmadığını düşünerek vazgeçti.On yıl kadar satış işleriyle uğraştıktan sonra Taksim'de dolaştığı birgün, bir tiyatro sahnesinde bedava gösterimde olan 'Danton'un Ölümü' adlı eseri seyretti. 'Ben niye bu işi yapmıyorum?' diye düşünen Nejat İşler, dayısının yanına gittiği Eskişehir'de konservatuar sınavına girmeye karar verdi ve kazandı. İstanbul'a döndüğünde, ilanını gördüğü Mimar Sinan Üniversitesi Konservatuar Bölümü'ne başladı. 1995 yılında Mimar Sinan Üniversitesi'nin devlet konservatuarı bölümünden mezun olana kadar devlet tiyatrosunda ve televizyon dizilerinde rol aldı.1995 yılında mezun olduktan sonra iki arkadaşıyla birlikte 'Kahramanlar ve Soytarılar Tiyatrosu'nu kurdu. Tiyatronun kurulmasından sonra kendi oyunları için hikayeler yazmaya başladı. 'Belki hiç okumayan biri de yazabilir bunları, benim yazı yazmamın nedeni yazmak değil, sadece oynayalım diye yazıyorum.' dediği, 'Tuhaf Şehir Hikayeleri', 'Biz Zavallı Erkekler' ve 'Yalnızlık Benim Gizli Sevgilim' adlı üç kitap yazdı. 41.Antalya Altın Portakal Ödülleri için Erkek Oyuncu dalında aday olarak gösterildi. Her fırsatta amacının başrol oynayıp şöhret olmak olmadığını belirten İşler, tek arzusunun yaptığı işi elinden geldiğinin en iyisi olarak yapmak olduğunu, tiyatro yaparken ölmek istediğini dile getirdi.1994 yılında rol aldığı ilk televizyon dizisi olan Gurur'dan sonra, Deli Yürek, Şehnaz Tango, Nasıl Evde Kaldım, Dedem, Gofret ve Ben, Aşk ve Gurur, Şeytan Ayrıntıda Gizlidir dizilerinde oynadı. 1999'da ilk sinema filmi Eylül Fırtınası'nda rol aldı. Mustafa Hakkında Herşey ve Anlat İstanbul filmleri ile sinema oyunculuğuna devam etti. 2000'li yıllarda da Gülbeyaz ve Behzat Ç. gibi dizilerin yanı sıra Barda ve Kaybedenler Kulübü gibi filmlerde de başarılı performanslar ortaya koydu. 17 Ocak 2014 günü septik şok tanısıyla Bodrum Acıbadem Hastanesi yoğun bakım ünitesine kaldırılan İşler'in hayati tehlikesinin kalmadığı bildirildi.Vatan

ABD’deki Michigan Üniversitesinden Ethan Kross ve ekibinin yaptığı araştırma, Facebook’un sosyal bağ kurma ihtiyacını karşıladığını ancak kullanıcıların mutluluğunu olumsuz yönde etkilediğini gösterdi.Akıllı telefon ve Facebook hesabı sahibi 82 gencin katıldığı araştırmada bilim adamları, kullanıcılara 2 hafta boyunca her gün 5 mesaj gönderdi.Araştırmacılar bu kişilere kendilerini yalnız ya da endişeli hissedip hissetmediklerini, Facebook’u ne kadar kullandıklarını ve başkalarıyla kaç kez “doğrudan” iletişim kurduklarını sordu.Araştırmada, Facebook’u fazla kullananlar, kendilerini daha mutsuz hissettiklerini belirtti.2 hafta sonunda, Facebook ne kadar çok kullanılırsa hayattan tatmin derecesinin o kadar azaldığı vurgulandı. Başkalarıyla doğrudan iletişim kuranların ise mutluluk seviyesinin arttığı belirlendi.Ayrıca kullanıcıların Facebook’a başvurmasının yalnızlık hissinden kaynaklandığı da görüldü. Araştırma, Plos dergisinde yayımlandı.

En zarif, en içten ve en direnişçi yazarlarımızdandır Tezer Özlü. O da yakın dostu Leylâ Erbil gibi bir put kırıcıdır; insan yaşamını hapishaneye çeviren gelenek, dogma, tabu, kural, sınır, dayatma… ne varsa gözden geçiren; kalıpları kıran, yerleşik değerleri sorgulayan, yeni değerler arayan özgün ve özgür bir yazardır. Onun sıra dışı kişiliği, metinlerinde bütün canlılığı ile varlığını duyumsatır.Yıllar önce okuma günlüğüme şöyle yazmıştım: “ Tezer Özlü’nün asi ruhundan, kendine özgü kişiliğinden yansıyan erdemin, düşüncelerimde sürekli çoğaldığını fark ediyorum. Çünkü yaşamıyla yazdıkları bu denli iç içe olan yazarlara çok rastlanmıyor. Korkmadan, çekinmeden, bütün içtenliğiyle kendini ortaya koymak, ‘ben böyleyim.’ diyebilmek kolay mı? Bence her şeyden önce cesaretin simgesi Tezer Özlü. Kalanlar’ın önsözüne belirtildiği gibi: ‘Kendi üstündeki giysinin örgüsünü çözen ve yazdıklarında kendi çırılçıplak gerçeğini okuruna sunmak isteyen, bu anlamda korkusuz, ender yazarlardan biriydi.’ Yapıtlarında kendini dürüstlükle; yalansız, riyasız gösterirken aynı anda toplumun bütün sahte değerlerini kıyasıya eleştiriyor, yüzlerden maskeleri çekip alıyor. İlk olarak kendine yöneltiyor eleştirel bakışlarını; kendine sansür uygulamadan yazarak bir özgürlük ufku açıyor önce. Sonra bu ufku genişleterek toplumun dayatmalarına, baskılarına, sahteliklerine, ikiyüzlülüğüne savaş açıyor. Farklı olmanın, aykırı kalmanın bedelini ise yalnızlıkla, mutsuzlukla ödüyor Tezer Özlü. ” 1963’ten itibaren edebiyat dergilerindeki öyküleriyle dikkati çeken ve ilk kitabı Eski Bahçe ’de öykülerini buluşturan Tezer Özlü, kendi trajedisini görmekten ve onunla yüz yüze gelmekten korkmayan yazarlardandır. Çocukluğun Soğuk Geceleri ’nde çocukluk korkuları ve sıkıntılarıyla yüzleşir. 1983’te Marburg Yazın Ödülü’nü alan Yaşamın Ucuna Yolculuk adlı eseri, yaşamlarında intihar düşüncesine çok yer veren büyük yazarlar Kafka, Svevo ile Pavese‘nin yaşadığı yerleri görmek üzere çıktığı 700 km’lik bir yolculuğun notlarından oluşur. Yaşamın anlamını gitmekte bulur Tezer Özlü. Kitabın başkişisi yine kendisidir; ölüm, yalnızlık, bunaltı, varoluş izlekleri onu bırakmaz. Bu romanı da çocukluğuna ve gençliğine göndermelerle doludur. 1986’da kırk üç yaşındayken göğüs kanseri nedeniyle yaşama veda eden Tezer Özlü, içten ve özgün metinleriyle edebiyatımızın unutulmaz kişilikleri arasında yer aldı; yıllar geçtikçe adının çevresinde efsanevi bir hale oluştu. Leylâ Erbil , “ Tezer Özlü’nün yaşamı acıyla, ölümle, intihar duygusuyla, canlılık ve yaşam tutkusuyla iç içeydi. ”…“ Kendi olmayı hiç reddetmeden, kendi ruhundaki acılardan taşarak akraba acıların dünyasına ulaşmaktadır. Bu ise küçümsenecek bir nitelik değildir; kalıcıdır. ” diyor Zihin Kuşları ’nda. Özyaşam anlatıdan kaçınmayan Tezer Özlü’nün bu tarz anlatıyı sanat katına yükselttiğini ifade ediyor. En son, Tezer Özlü’den kalan bazı yazı ve notlar Kalanlar adıyla 1990’da yayımlanmıştı. Geçen ay Tezer Özlü’nün farklı sanatsal yönleri ve ilgilerini keşfettiğimiz yazıları, kızkardeşi Sezer Duru tarafından Yeryüzüne Dayanabilmek İçin başlığı altında bir araya getirilerek kitaplaştırıldı. Tezer Özlü’nün bir yazısından alınan bu başlık, onun varoluşçu bakışını ve dünyadaki temel meselesini özetliyor: “Neden edebiyat? Yeryüzüne dayanabilmek için.” Tezer Özlü’nün, yurt dışındayken Türkiye’deki dergilere gönderdiği kültür, sanat, edebiyat yazılarından oluşan kitap, onun bir kültür gözlemcisi olarak çevresindeki sanatsal ve yazınsal olaylara dair duygu ve düşüncelerini netlikle görmemizi sağlıyor. Dikkatle ve titiz ayrıntılar üzerinden yazıyor Tezer Özlü. Kendi dünyasına yakın bulduğu yazarlar ve eserlerine yaklaşımında hassasiyeti doruğa ulaşıyor. Kitaptaki yazıların bir kısmı söyleşi ve röportajlardan oluşuyor; ancak kitabın ağırlık merkezinde deneme türünün güzel örneklerini oluşturan metinler yer alıyor. Anı, izlenim ve düşlerin ışıklı yansımalarının yanı sıra eleştirel bir bakış açısı taşıyan bu yazılar Tezer Özlü’nün derin entelektüel kavrayışının; sezgi ve duyuş gücünün birer göstergesi durumunda. Edebiyatla yoğurulmuş engin bir sinema kültürü olan Tezer Özlü, başta Berlin, Venedik olmak üzere Avrupa kentlerindeki film festivallerinde izlediği filmlerle ilgili ustalıklı yorum, eleştiri ve değerlendirmeler yapıyor. Kültür sanat ortamlarında soluk alan yazar, buralardan edindiği izlenimler ve tanıklıklarını nesnel bir bakış açısıyla değerlendirerek Milliyet Sanat’ın ve dönemin başka dergilerinin okurlarıyla paylaşıyor. Bu yazıların çoğunun, Tezer Özlü’nün ölümünden birkaç yıl önce yazılmış olduğunu fark etmek içimizi sızlatıyor. Okudukça onun kültür, sanat, edebiyat güzellikleriyle dopdolu, seçkin ve entelektüel bir yaşamı olduğunu görüyoruz. Yazılarında, kendi yazınsal ve düşünsel dünyasını şekillendiren ve ruhen akraba olduğu yazarlara öncelik veren Tezer Özlü, özellikle Kafka ve eserlerini ince bir duyarlılıkla ele alıyor. “Niçin yazıyorum?” sorusuna yanıt arayışlarını Kafka, Svevo ve Pavese’den cümlelerle destekledikten sonra “ Bir cümle de ben eklemek istiyorum: Yaşamla ve ölümle hesaplaşmakiçin yazıyorum. ” sözleriyle derin etki yaratıyor. Dünyanın acılı bir yer olduğunu, bunun için yazdığını; duyguların taşmasının da bir yazma nedeni olduğunu vurgulayarak, kendi dünyasına egemen olmayı edebiyatla öğrendiğini dile getiriyor. Kafka ile Yaşamak denemesi, sorgulamalarla genişleyen zihin açıcı bir tarzda yazılmış. Tezer Özlü, “Kafka ile yaşamak, acınacak güncelliğimizin en büyük umudu.” ifadesiyle Kafka’daki düşsel, alegorik ve ironik tutumun önemini vurguluyor. Tezer Özlü’nün kaleminden Kafka’yı okumak, onun duyarlı, sezgisel yaklaşımıyla Kafka’yı yeniden değerlendirme imkânı veriyor. Bir sabah uyandığında kendini böceğe dönüşmüş halde bulan Gregor Samsa’nın, Kafka’nın bütün iç dünyasını yansıttığını belirten Tezer Özlü; “Bürokrasi ve iş çarkının, yüzyılımız insanını böceğe ya da robota dönüştürdüğünü, hepimizin birer Gregor Samsa olduğumuzu kavrayamazsak, biz dünyaya değil, dünya bize bakıyor olmaz mı?” diye soruyor. Yazar dostlarının ardından incelik ve değerbilirlikle yazan Tezer Özlü; Sevgi Soysal, Celal Sılay, Peter Weiss’ı sevgi dolu cümlelerle anıyor. Kitapta, hem yaşamı hem de ölümüyle büyük yankılar uyandıran Stefan Zweig, Tezer Özlü tarafından başarıyla değerlendiriliyor; Zweig’ın 2. Dünya Savaşı yıllarındaki savaş karşıtı tutumu, yaşadığı bunalım ve karısıyla birlikte intiharı üzerinde önemli tespitler yapılıyor. Kitaptaki metinlere, Tezer Özlü’nün insana inanan ve ona değer veren düşünce biçimi damgasını vuruyor. Varoluşçu felsefenin izinde giden ve insanın özgür bir birey olma yönünde çaba göstermesinin gerekliliğini vurgulayan satırlarla sık sık karşılaşıyoruz. “ Yaşam, şöyle bir yaşanıp geçmek için varolmak değildir. Aksine insanları, en insancıl yaşamlara ulaştırmanın mücadelesinin verildiği bir olgudur. ” diyen Tezer Özlü, insanın toplumdan, dünyadan sorumlu bir birey olduğu gerçeğinin altını çiziyor. Yeryüzüne Dayanabilmek İçin Tezer Özlü’nün kültür, sanat, edebiyata dair düşünce ve görüşlerini yakından görme ve anlama olanağı sağlıyor. İlgili ve meraklı okurların, bu kitapta kendilerini Yaşamın Ucuna Yolculuk ve Çocukluğun Soğuk Geceleri ’ne yeniden yönlendirebilecek nitelikte güçlü imgeler ve etkili izlekler bulacakları kanısındayım. Kısacık yaşamına sonsuz bir evreni sığdıran Tezer Özlü, defalarca okunmayı hak eden, duygu dolu radikal bir yazar.