Yok Artık! New Jersey’de Yatak Odalarına Meteor Düşen Çiftin Yaşadıklarına İnanamayacaksınız!
New Jersey'de yaşayan ailenin yatak odalarına gök taşı düştü. Bilim insanları şaşkın çünkü gök taşı daha önce bulunan gök taşlardan daha farklı. Aile şu anda gökten düşen hediyeyle ne yapacaklarını düşünüyorlar.
Meteor kelimesini duyduğunuzda, muhtemelen kayan yıldızları düşünürsünüz. Aslında genellikle bir kum tanesinden daha büyük bile değildirler
Küçük uzay parçalarının Dünya atmosferinde hızlıca ilerlemesi ve hava molekülleriyle sürtünerek yanması sonucu gece gökyüzünde oluşan ışık huzmeleridir. Eğer daha felaket meyilli iseniz, geçişleri sırasında parçalanarak güçlü şok dalgaları yaratan daha büyük parçaları düşünebilirsiniz: Buna iyi bir örnek 2013 yılının başlarında Rusya'nın Çelyabinsk kenti üzerinde patlayarak yaklaşık 1.500 kişinin yaralanmasına ve binlerce binanın hasar görmesine neden olan nesnedir.
Bir diğeri ise 1908 yılında Sibirya'da Podkamennaya Tunguska Nehri yakınlarındaki bir bölgenin üzerinde patlayan ve Hong Kong'un neredeyse iki katı büyüklüğündeki uzak bir alanda ağaçları kavurup dümdüz eden nesnedir.
Bazen de Dünya yüzeyine çarpan büyük bir 'uzay taşı', 66 milyon yıl kadar önce Meksika Körfezi'ne çarparak dinozorların saltanatına son veren büyük asteroid ya da kuyruklu yıldızdır.
Muhtemelen aklınıza gelmeyen şey, evinize herhangi bir büyüklükte olan bir meteorun düşmesidir.
Ancak Harvard Üniversitesi'nden astrofizikçi Avi Loeb tarafından yapılan bir hesaplamaya göre, bu olay pek olası olmasa da, yılda ortalama bir kez, gezegenin herhangi bir yerinde gerçekleşiyor. Bir olay 1954 yılında Sylacauga, Ala'da uyuklayan bir kadının çatısına düşen 8,5 kiloluk bir meteor (gezegenimizin yüzeyine ulaşan bir gök taşı için kullanılan terim) nedeniyle ağır şekilde yaralanmasıyla gerçekleşmişti.
Bir başka olay 1971 ve 1982 yıllarında Wethersfield, Conn.'da meydana gelmişti (her iki olayda da ev sakinlerinden yaralanan olmamıştı). Bir olayda bir ev söz konusu olmasa da, 1992 yılında Peekskill, New York'ta olan kırmızı bir Chevy Malibu'nun bagajına çarpan uzay taşını kırmızıya boyamıştı.
İki haftadan biraz daha uzun bir süre önce yine aynı şey oldu: 8 Mayıs'ta yaklaşık bir kilogramlık bir meteor Titusville, New Jersey yakınlarında, George Washington'un 1776'da Delaware Nehri'ni geçtiği yerden sadece kısa bir mesafede olan bir adamın evin çatısını delip geçti.
Adamın kızı Christine Lloyd, Philadelphia, Pa.merkezli bir TV kanalı olan WPVI'ya yaptığı açıklamada, zemin ve tavan arasında sektikten sonra üst kattaki bir yatak odasına düştüğünü söyledi. Lloyd'un kız kardeşi Suzy Kop, babasının evindeki nesneyi bulan kişiydi. İlk başta ne olabileceğine dair hiçbir fikri yoktu. Kop WPVI'ye 'Sıcaktı,' dedi. 'Kesinlikle sıcaktı.... Sadece dışarıdan gelen rastgele bir taş olduğunu düşündüm. Neden yatak odasında olsun ki?'
Kop polisi aradı, polis de kısa süre sonra yakınlardaki New Jersey Koleji (TCNJ) ile temasa geçti ve fizik bölümü başkanı Nathan B. Magee cismin bir meteor olduğunu doğruladı.
'Yaklaşık yüzde 70'i bir füzyon kabuğuyla kaplıydı,' diyor ve nesne atmosferde hızla ilerlerken yoğun sürtünme ısısıyla oluşan bir kaplamaydı. 'Ancak yaklaşık yüzde 30'u kırılarak açılmıştı, böylece içindeki mineralleri görebiliyorduk.'
Bu da Magee ve meslektaşlarını, demir veya "demirli" meteoritlerin demir ve nikel bileşiminin aksine, çoğunlukla kayadan oluşan bir meteorit olan kondrit olarak tanımlamaya yönlendirdi
. Kondritler, gezegenlerin ve asteroitlerin yaklaşık 4,5 milyar yıl önce inşa edildiği orijinal malzemenin bir kısmını temsil ediyor. Sonuç olarak, güneş sisteminin oluşumuna açılan çok önemli bir penceredir.
Meteorit uzmanları için özellikle ilginç olan, Los Angeles'taki Kaliforniya Üniversitesi'nden jeokimyacı Alan E. Rubin'in 2013 yılında Scientific American'da yazdığı gibi,
'asteroitler güneş sisteminin tarihinin başlarında şekillenmeden önce oluşan, genellikle bir pirinç tanesinden daha küçük olan erimiş malzemelerden oluşan küçük boncuklar' olan kondüller ('kondrit' kelimesinin kökeni) adı verilen meteoritlerdeki kapanımlardır. Kondrüllerin kimyasal bileşimi, bilim insanlarının gezegenlerin ve asteroitlerin oluştuğu gaz ve toz bulutsusunun yapısını ve bileşimini anlamalarına yardımcı olabilir. Ancak Titusville meteoritinde bu tür kalıntıların neredeyse hiç bulunmadığı görülüyor.
Daha önce Rutgers Üniversitesi'nde ve New York'taki Amerikan Doğa Tarihi Müzesi'nde (AMNH) görev yapan emekli meteor uzmanı Jeremy S. Delaney, "Bu biraz şaşırtıcı" diyor.
Delaney Titusville'deki cisimden, bir arkadaşının olayla ilgili haberlerin linklerini içeren bir e-posta göndermesi ve Delaney'in bunu duyup duymadığını sorması üzerine haberdar olmuş. Duymamıştı, bu yüzden Hopewell Township Polis Departmanını aradı ve bu da onu TCNJ'ye yönlendirdi. Kop göktaşını incelenmesi için Magee'ye getirdiğinde Delaney de oradaydı. Delaney, 'Polis kanıt torbasının içindeydi,' diyor. 'Çıkarır çıkarmaz, 'Bu çok güzel' dedim.'
Nesneyi bu kadar güzel yapan şeyin, tamamen taze olması olduğunu açıklıyor. AMNH'den meteoritikler konusunda uzman Denton S. Ebel'e göre, kondritler tüm meteoritlerin yaklaşık yüzde 85'ini oluşturuyor.
Çoğu fark edilmeden okyanusa düşüyor. Karaya düşenler ise genellikle keşfedilmeden öylece kalıyor eğer bulunurlarsa, bu neredeyse her zaman yıllarca erozyona ve çevresel kirleticilere maruz kaldıktan sonra oluyor.
Bu olayda ise bunların hiçbiri yoktu; çatlak kabuk bir yana, Kop'un uzay taşı tertemizdi. Magee, bu cismin gerçekten de bir göktaşı olduğunu kanıtlayan şeyin, atmosferde ilerlerken radar tarafından izlenmesi olduğunu söylüyor.
Magee, ateşli düşüşüne tanık olan birkaç kişiden en az birinin ateş topunun birden fazla ışık akımına ayrıldığını bildirdiğini, yani daha fazla parçanın keşfedilmeyi bekliyor olabileceğini de sözlerine ekliyor. Magee, 'İnsanların tarlalarda onları aradıklarını duydum' diyor.
Tüm bu raporların yanı sıra kondritin evde açtığı çeşitli delikler ve çukurlar, bilim insanlarının meteorun hareket yönünü yeniden yapılandırmalarına ve hatta belki de uzayda nereden geldiğini belirlemelerine yardımcı olacaktır
Her ikisi de göktaşının kökenini anlamaya çalışırken değerlidir. Ancak laboratuvarda yapılacak daha ileri çalışmalar, göktaşının oluşum geçmişini saptamak için en iyi şansı sunuyor. Delaney, ne yazık ki Magee'nin TCNJ'de kullandığı taramalı elektron mikroskobunun 'herhangi bir kimyasal analiz yapmak için doğru zillere ve ıslıklara sahip olmadığını' söylüyor. Ya da en azından o kader gününde mevcut değildi. 'Mikroskoptaki x-ışını detektörü çalışmıyordu,' diyor Magee, 'ama onu tamir edecek bir teknisyenimiz var.'
Bu arada Delaney ve Ebel, Kop'un göktaşını AMNH'deki gibi daha sofistike bir laboratuvara getirmeye istekli olacağını ve hatta belki de AMNH'nin veya başka bir müzenin kalıcı koleksiyonuna bağışlayacağını umuyor.
Delaney, meteoritin ilk laboratuvar testleri sırasında Kop ile her iki seçenek hakkında da konuştuğunu söylüyor. 'Anladığım kadarıyla [Kop ve ailesi] araştırmanın yapılmasını çok istiyorlar' diyor. Ancak hem Delaney hem de Ebel, kondritin kaderinin tamamen ailenin kararı olduğunu, çünkü göktaşının haklarının ailede olduğunu vurguluyor.
Delaney ve Ebel, bilim insanlarının ya da halkın aile üyeleri üzerinde baskı kurmasının uygunsuz olacağını söylüyor. Aile nesneyi saklamayı ya da şimdiden 10.000 ila 20.000 dolar aralığında tekliflerle ulaştığı bildirilen özel koleksiyonculara satmayı düşünüyor.
Bu senaryolardan herhangi biri gerçekleşirse, Titusville göktaşı fiilen bilim için kaybolabilir. Ama bilim gerçekten ne kaybederdi? Tabii ki, bu nesne güneş sisteminin en derin tarihi hakkındaki anlayışımızın yapısında başka bir tuğla olabilir.
Ancak gezegenlerin ve asteroitlerin nasıl ortaya çıktığına dair anlayışımızda bir şekilde devrim yaratan özellikle özel bir şey olması muhtemel değildir. Yine de Delaney, "büyük resme katkıda bulunan bir göktaşının daha olması her zaman iyidir" diyor.
Bu içerikler de ilginizi çekebilir:
Yorum Yazın
Bu gece olmaz başım ağrıyor, bu gece olmaz meteor düştü bunlar hep bahane 🤭😅😅😅
Yalan haber..Düşecek haberleri de yalandır, komplodur. Yeryüzüne asla meteor düşmez. Manyetik nitro gökkubbeden ne dışarı çıkabildik bu zamana kadar, ne dışa... Devamını Gör
ulan bir kerede Çorum'a düşsün şu göktaşı be