Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
Yeni Yıl Mucizesi: Kola Şişesi Kadar Bedeniyle Dünyaya Gelen Ellie, Sonunda Ailesine Kavuştu!
Dünyaya erkenden gözlerini açtı. Fazlaca küçüktü ve çok sağlık sorunu vardı. Ama hayata tutundu. Minik Ellie'nin hikayesini sizler için Daily Mail'den derledik.
Bu dünyalar güzeli bebek Eliora Schneider 21 hafta 6 günlükken dünyaya geldi.
Bütün sıkıntılara ve hastane günlerine rağmen annesi Robin, babası Joel ve ağabeyi 2 yaşındaki Elijah ile şimdi yeni yılı evinde geçirebilecek. Ailenin en büyük yeni yıl hediyesi de bu olsa gerek!
'Kızımın yeni yılda evde olması rüya gibiydi ama gerçek oldu. Hastanede günler geçtikçe daha da güçlü olması için dualar ettik. Yeni yıl bizim için yılın en özel günlerinden biri. Kızımız bu özel günü bizimle beraber evimizde kutlayacağı için çok şanslıyız. Tam bir yeni yıl mucizesi!’
Ellie’nin 1 Kasım’a kadar doğmaması gerekiyordu. Dünyaya geldiğinde ise Haziran ayının ortasıydı.
Robin’in hamileliği gayet normal geçiyordu. Kendini iyi hissediyordu. İlk rutin ultrason kontrolünde 18 haftalık hamileyken bir şeylerin yolunda gitmediği ortaya çıktı.
Robin’in rahim boynu kısalmıştı. Hamilelik süresince normal olarak rahim boynu kısalır, incelir ve yumuşar. Böylece bebek doğum kanalından rahat bir geçiş sağlar. Bazen bilinmeyen sebeplerden ötürü rahim boynu çok erken açılır, herhangi bir ağrı veya sıkıntı da çıkarmaz. Dolayısıyla bu süreçte anne durumun farkına varamaz.
‘Rahim boynum olması gerekenin onda biri kadardı. Bir sonraki gün daha detaylı muayene için gittiğimde tamamen küçülmüştü.'
'Bu da her an doğumun başlayabileceğini gösteriyordu. Böyle bir durum da felaket senaryosuydu. Çünkü doktorlar bu şartlarda bir şeyler yapamazlar, kızım da yaşayamazdı. Hepimiz şok olmuştuk çünkü şimdiye kadar sağlıklı olduğumuzu düşünmüştüm.’
Doktorlar erken doğumu engellemek için ellerinden geleni yaptılar ama bebek 20 haftalıkken suyu geldi.
‘Korkunçtu. 24 saat boyunca yataktaydım ve damardan antibiyotikler verildi. Olumlu düşünmeye çalıştık ama çok sıkıntılıydık. Bebek 18 haftalık olduğunda suyu gelen bir arkadaşımın 30. Haftada doğum yaptığını bilmek biraz olsun teselli veriyordu. Yalnızca dua ettim ve eğer arkadaşım yapabildiyse, ben de yapabilirim diye düşündüm. Elbette süreçle ilgili uyarılarda bulunmuştu doktorlar. Ama ihtiyacımız olan bir umuttu. Eğer inancım olmasaydı bütün bu süreci nasıl atlatabilirdim bilmiyorum.’
Robin neredeyse iki hafta dayanabildi. Ama Haziran ayının ortasında zarın yırtılması sonucu iltihap oluştu.
Doktorların yapabileceği hiçbir şey yoktu. Hem çocuk, hem de anne ciddi bir tehlike altındaydılar. Çok erken olmasına rağmen, doğum gerçekleşmek zorundaydı.
Doktorlar bebeğin yaşayabileceğini düşünüyorlardı. Ama yine de Robin ve Joel’i tehlikeler hakkında uyardılar.
‘Doktorlarla konuştuk. Bize 22 haftanın çok erken olduğunu ama bu kadar kısa sürede dünyaya gelen bebeklerin yaşayabildiklerini söylediler. Elbette riskleri biliyorduk. Ama başka bir seçenek yoktu. Ya kızımı dünyaya getirecektim, ya da ikimiz de iltihaptan zarar görecektik.’
İki buçuk saatlik bir operasyondan sonra Ellie dünyaya gelmişti. Çoktan doğum kanalına girdiği ve çok ufak olduğu için doğum da kısa sürdü.
Doğduğunda yaklaşık 400 gram ağırlığında, 27 cm boyundaydı. Yeni doğan yoğun bakım ünitesine alınmadan evvel kısa bir süreliğine ailesini gördü.
‘Hiçbir bebeğin bu kadar küçük olabileceğini düşünmezdim. Kola şişesinden biraz daha hafifti ve dürüst olmak gerekirse ilk başta ona bakmak korkutucuydu. Küçük, minicik bir kuş gibiydi. Vücudunda yağlar oluşmaya başlamamıştı, damarlarını görebiliyorduk. Cildi o kadar inceydi ki… Kolları ve bacakları küçücüktü. Ciğerleri yeterince gelişmemişti. Dolayısıyla cihazlar yardımıyla nefes alabiliyordu. Onu görür görmez ağlamaya başladım. Joel güçlü kalmaya çalıştı ama onun da sonradan kötü olacağını biliyordum. Bebeğimizin o gece yaşayıp yaşamayacağını bilmiyorduk.’
Robin kızını ertesi sabaha kadar düzgünce göremedi. Doğumdan sonra hemen plasenta alındı, kanama başladı.
Dolayısıyla hareket edebilecek durumda değildi. Doğumdan 10 saat sonra kızını görebildi. Robin kızının ne kadar güçlü olduğunu gördüğünde adeta büyülenmişti. Normalde bu durumda olan bebekler çok fazla hareket edemezler. Ama Ellie gayet hareketliydi.
‘Onun hareket ettiğini gördüğümde, savaşmak için bir şansımız olduğunu biliyordum. Yaşamak için bu kadar ciddi savaşıyorsa, başarabilirdi. Çok cesur olduğuna inanıyordum.’
Sonraki aylar iniş çıkışlarla geçti.
Ellie’nin kalp atışları tehlikeli boyutta azaldığında veya iki kere enfeksiyon oluştuğunda neredeyse kaybediyorlardı kızlarını. Ama Ellie her seferinde direndi. Öncekinden daha da güçlüydü. Nefes alabilmek için bir sürü cihaza bağlıydı. Dolayısıyla annesinin ve babasının çocuklarını kucaklarına almalarına izin verilmiyordu.
Ellie kendini daha da topladı ve 900 grama kadar çıktı. Artık ailesinin kucağına veriliyordu.
‘Kucağıma aldığımda düşüreceğim diye korktum ve ondan daha fazla ağlamaya başladım. Hayatım boyunca bebeklerle beraberdim ama bu farklıydı. Eğer dikkatli olmazsam zarar verecekmişim gibi hissediyordum. Dünyanın en küçük kedisini elimde tutuyormuşum gibi hissettim. Ama gün geçtikçe daha da güçlendi. O güçlendikçe benim de öz güvenim arttı. Ellie 35 haftalık olduğunda Elijah’ın onu tutmasına izin verdik. Kardeşini tutmayı sevdi. Şu dünyada görülebilecek en güzel manzaraydı.’
Ellie’nin eve geçmesine sonunda izin verilmişti. Yine de ailenin her türlü virüse ve mikroba karşı dikkatli olması gerekiyor.
Ellie şu an neredeyse 4.5 kilogram. Şu an ciğerlerindeki sıkıntı hala devam ediyor. Dolayısıyla oksijen desteğine ihtiyaç duyuyor. Ama zamanla bu ihtiyacı da azalacak. Şimdilik ailenin mutluluğuna diyecek yok!
‘Onunla olduğumuz için ne kadar şanslı olduğumuzu biliyoruz.'
'Bu süreçte bize yardımcı olan bütün sağlık çalışanlarına minnettarız. Bu kadar güçlü olup, bizimle kalmak için savaştığı için de kızımıza teşekkür borçluyuz. Ellie bizim yeni yıl mucizemiz!’
Ömrün güzel, sağlık ve huzur dolu olsun Ellie! 😍🙏
Yorum Yazın
Ay kimse böyle durumlarla karşı karşıya kalmaz inşallah. Çok zor o bekleyiş, o belirsizlik ölümden daha çok acıtıyor.