Yazın Elden Düşmeyen Güneş Gözlüklerinin İlginç Tarihi Sizi Çok Şaşırtacak!
Yaz oldu mu ellerden düşmeyen güneş gözlüklerinin nasıl bugünkü halini aldığını hiç düşündünüz mü? Bugün güneş gözlüklerinin nasıl keşfedildiğini bütün ayrıntıları ile ele aldık. Gelin beraber inceleyelim.
Güneş gözlükleri ilk kez 1929'da Atlantic City sahilinde popüler hale geldi.
Güneş gözlüklerinin tarihçesi ve bunları bir statü sembolüne dönüştüren adam hakkında ise çok fazla şey bilinmez. Gelin beraber güneş gözlüklerin tarihine bir bakış atalım.
Elbette, insanlar yüzyıllardır güneşten gözlerini korumak için farklı yöntemler kullandı.
İnuitler, karın üzerinden yansıyan parlak Arktik güneşinden gözlerini korumak için dar deliklere sahip mors fildişi veya karibu boynuzu gözlükler takardı. Roma İmparatoru Nero'nun, cilalanmış yeşil taşlarla gladyatör dövüşlerini izlemekten zevk aldığı söylenir. Erken Çin'de ise hakimler koruyucu kuvars panolar takardı.
Görme bozukluklarını düzeltmek için gözlükler yaklaşık 1284 yılında İtalya'da icat edildi ve Floransa'da deneyler yapan Salvino D’Armate (1258-1312) tarafından bulunmuştu.
Hikayeye göre D’Armate, ışık kırılmasını inceleyerek gözlerini yaraladı ve kendi kullanımak için ilk gözlükleri icat etti. Erken gözlükler sadece hipermetropiyle yardımcı olurdu ve miyopları tedavi etmek için kullanılan gözlükler 1400'lerde geldi. Astigmatizma hastaları ise 1825'e kadar beklemek zorunda kaldı.
Ancak bildiğimiz kulaklara uzanan saplara sahip gözlük çerçevelerinin icadı 1600'lerde İspanyol zanaatkarlar tarafından gerçekleşmişti.
Artık gözlüklerin sadece burunda durması gerekmeyecekti. “Peruk gözlükleri” adlı bir varyasyon 1700'larda popüler hale geldi. Bu gözlükler, kulakların ötesine uzanan ve erkeklerin peruklarında saklanan saplara sahipti.
Ayrıca gözlükleri rahatsızlık ve yaşlılıkla ilişkilendiren kadınlar, gerektiğinde kullanılabilecek bir sapla birlikte elde tutulan bir gözlük olan Lorgnette tipi gözlükleri benimsediler.
Ancak, bu yeniliklerin hiçbiri parlak güneş ışığında gözleri korumazdı.
Renkli lensleri geliştiren mucit olarak anılan James Ayscough bile 1752'de güneş korumasını umursamamıştı. O, yeşil ve mavi tonlu lenslerin bozuk görüşü düzelteceğini düşündü.
Ardından, kadın saç aksesuarları üreten Sam Foster geldi.
Kadın saç aksesuarlarında kullanılan yeni plastik enjeksiyon kalıplama teknolojisinin, güneş gözlüğü çerçeveleri için de mükemmel olduğu ortaya çıktı.
Foster'ın ilk girişimi, havai fişek üretimi başarısız oldu ve Viscoloid Co. ile plastik işini öğrendikten sonra, satış temsilcisi William Grant ile tekrar kendi başına girişimde bulundu.
1929'da Foster, ünlü Atlantic City sahilindeki Woolworth’s mağazasını 10 sentlik güneş gözlüklerini satmaya ikna etti.
Foster'ın ısrarı, güneş gözlüklerini şirketin saç aksesuarlarını da sattığı diğer mağazalara da soktu.
Tamam, bu vitrini sizin için süsleyeyim ve eğer gözlükleri satamazsanız, onları geri alırım.
Çok geçmeden, diğer mağazalar ondan daha fazla güneş gözlüğü almak için yarışıyordu.
1938'de Life dergisi, bir önceki yıl 20 milyon güneş gözlüğü satıldığını bildirerek, onları 'şehir sokaklarında giymek için yeni bir moda' olarak isimlendirdi.
Film yıldızları güneş gözlüğü takıyordu ve hatta Mısır kralı bile güneş gözlüğü takarken görüldü.
Güneş gözlüklerinin pratik faydaları da vardı.
1936'da Edwin H. Land, Polaroid filtresiyle lensler yapmaya başladı. Ertesi yıl, Avrupa'da savaş belirginleşirken, Bausch & Lomb, pilotların gözlerini parlamalardan korumak için ilk Ray-Ban 'Aviator' güneş gözlüklerini ABD Ordusu Hava Kuvvetleri için tasalardı.
Bugünse güneş gözlükleri dünyanın her yerinde kullanılıyor.
Hepimizin kullandığı bu gözlüklerin sadece bu kadar kısa bir geçmişe sahip olması şaşırtıcı değil mi?
İlginizi çekebilir:
Yorum Yazın