Yardımlarla Geçinenlerin Artmasına Yönelik Sanayici Yorumu İstihdamı ve Geleceği Gözler Önüne Serdi
Türkiye'de son yıllarda bozulan ekonomide giderek artan oranda yardıma muhtaç kişilerin olması bir yana, istihdamın içindeki kişilerin ya da emeklilerin de yardıma muhtaç kaldığı anlaşılıyor. Sosyal devletin olduğu kadar insanlığın da gereği olan yardımlaşmanın sınırlarını aştığını anlatan iş adamının söyledikleri durup düşündürecek cinsten oldu.
Sanayici Adnan Dalgakıran, meslek birliği başkanlıkları, Beşiktaş yöneticiliği, yayınevi sahipliği ya da yazarlık gibi birçok alanda var olan bir kişi olarak yardımlaşma konusunda X'te yaptığı tespitle derin düşüncelere daldırdı.
Dalgakıran, 'Yardım furyası gerçek ihtiyacın çok üzerine çıktı' derken, 'Ülkede 30 milyon çalışıyor, 55 milyona bakıyor. Konu hassas olduğu için ve kimse saçma sapan yorumlara muhatap olmak istemediği için bu konuda gerçekçi bir yorum yapamıyor. Kamu kuruluşları yardımda yarışıyor' diye de ekledi. Bundan sonrası için de önemli verilerle paylaşımına devam etti.
"55 milyonun tamamının herhangi bir iş yapmaması normal değil. Yaşlıları ve çocukları çıkın, buradan bir 10 milyon kişi daha çalışma hayatının içerisine girmesi gerekir."
Yoksa memurlar hariç 24 milyon bu yükü taşıyamaz. Üstelik bu 24 milyonun öyle yüksek bir katma değer üretmediğini, yatırım ortamının gel yatırım yap diye bağırmadığı, verimlilik , eğitim ve finans ortamının çokta iyi olmadığını düşünürsek, üstüne batının insan kaynağı açığının kapatılmasında bizim 24 milyondan faydalanacağını da ön görürsek, eko sistemimizi acil revize etmemiz gerektiğini net bir şekilde görürüz.
Önce Adnan Bey'in verilerini TÜİK tarafından netleştirelim.
Türkiye'nin TÜİK verilerine göre yurt içinde ikamet eden nüfusu, 31 Aralık 2023 tarihi itibarıyla 85 milyon 372 bin 377 kişi olurken, bunun yaş gruplarına göre dağılımı da grafikteki gibi yani 0-14 yaş (çocuk nüfus) 18 milyon 311 bin 633 kişi, 15-64 yaş aralığı istihdama hesaplamalarına da girerken 58 milyon 337 bin 938 kişi ve 64 yaş üstü yaşlı nüfusu da 8 milyon 722 bin 806 kişi.
İşgücü verilerine bakıldığında da 2024 yılı Ocak ayında işgücüne katılanların sayısı 35 milyon 436 bin kişi olmuş.
Yani istihdamda bulunan nüfus, çalışabilir nüfusun yüzde 60,74'ünü oluşturuyor.
Türkiye'de kamu kurum ve kuruluşlarında istihdam edilen personel sayısı 5 milyon 101 bin 689 olurken, 2022 yılına yönelik TÜİK verilerine göre, sosyal koruma kapsamında emekli/yaşlı, dul/yetim ve engelli/malul maaşı alan kişi sayısı 14 milyon 851 bin kişi, maaş yardımı sayısı ise 15 milyon 630 bin kişi olarak görülüyor.
Dalgakıran, sonrasında bir açıklama daha yapıyor ve karşılaştırmalı verilerle durumu iletiyor: "Almanya ile Türkiye’nin nüfusu hemen hemen aynı. Almanya’da çalışan sayısı 46 milyon, Türkiye’de 30 milyon."
Almanya’nın yaş ortalaması 44,6, Türkiye’nin yaş ortalaması 33,5. Bizden çok daha yaşlı Almanya’da bizim 1,5 katımız insan çalışıyor. Sonra da diyoruz ki bizim genç nüfus avantajımız var.
Toplumun sosyolojisini, davranış biçimini, kültürünü eleştirmek, kutsalları eleştirmekten daha büyük tepki alıyor. Vasatlık manipülasyonda çağ atladı. Herkes bu vasat toplum yapısına övgüde bulunma, kutsama yarışında.
Toplumsal öz eleştiri şart, bunu siyasetten beklemek eşyanın tabiatına aykırı, bu görev ülke entelijansiyasınındır ki bu grubun da ayrı tartışılması gerekir.
Netice bu durum sürdürülebilir bir durum değil, toplumsal her katmanın bir özeleştiri sürecinden geçmesi gerekir.
Kısaca Dalgakıran'ın verdiği bilgiler netleşirken, söylediklerine sosyal medyada yapılan yorumlar da ilgi çekiyor.
İş insanı ve dünya konjonktürünü yakından takip eden biri olarak,
Kendisinin de dediği gibi "hassas" bir konu olan yardımlaşmaya konusuna değinenler az oluyor.
Mülteci nüfusun sayılmadığı bu verilerde
Ana vurgu istihdama katılım olurken,
Geleceğe yönelik projeksiyon da dikkat çekiyor.
Siz ne dersiniz?
Toplumda ekonomik bozulmanın yarattığı sosyal bir bozulma mı?
Yoksa geleceğe yönelik önemli bir mesaj mı?
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
Yorum Yazın
Sosyal devlet diye bir şeyin olmadığını en net olarak salgın döneminde kitleleri etkileyecek şekilde görmüştük.