Soluk Mavi Nokta

O nokta burası, yuvamız, biziz!

Üzerinde sevdiğimiz herkes, tanıdığımız herkes, adını duyduğumuz herkes, gelmiş geçmiş bütün insanlar kendi hayatlarını yaşadı.

Her neşemiz ve ızdırabımız, binlerce din, ideoloji ve ekonomik doktrin, her avcı ve her toplayıcı, her kahraman ve her korkak, uygarlığı kuran ve yıkan herkes, her kral ve her köylü, aşka düşmüş her genç çift, her anne ve her baba, umut dolu her çocuk, her mucit ve her kaşif, her bir ahlak hocası, her bir yolsuz politikacı, her süper star, her büyük lider, her dindar ve her günahkar, türümüzün tarihindeki herkes burada yaşadı. Güneş ışınlarına asılı duran bir toz zerreciğinin üzerinde…

Dünya engin bir kozmik sahnenin çok küçük bir parçası. Bütün o generaller ve imparatorlar tarafından gerçekleştirilen kan nehirlerini düşünün, bu sayede zafer anlarında bir noktanın ufacık bir kısmının anlık hakimleri olabildiler. Edilen sonsuz zulmü düşünün, bu noktacığın bir köşesini mesken tutmuş sakinlerin başka bir köşenin zar zor fark edilebilen sakinlerine yaptığı zulmü, ne çok yanlış anlaşılma yaşadılar. Birbirlerini öldürmeye ne meraklıydılar. Nefretleri ne kadar büyüktü…

Tavrımız, kendimizi önemli sanışımız, evrende ayrıcalıklı olduğumuz yanılgısı, bu soluk noktada sınava tabi tutuluyor.

Gezegenimiz onu çevreleyen geniş kozmik karanlıkta yapayalnız bir nokta. Bu enginlikte, bu önemsizliğimizde bizi kendimizden kurtaracak yardımın başka bir yerden geleceğini dair işaret yok.

Dünyamız şimdiye kadar yaşama ev sahipliği yaptığı bilinen tek dünya. Türümüzün göç edebileceği başka bir yer yok. En azından yakın gelecekte… Ziyaret etmek mümkün, yerleşmek henüz değil. Hoşunuza gitsin gitmesin şuan içindünya barınabileceğimiz tek yer.

Astronominin tevazu öğrettiğini ve karakteri şekillendirdiğini söylerler. İnsanın ahmakça kibrini bu uzak görüntüden daha iyi temsil edeceğini sanmam. Bence bu sorumluluğumuzun altını çiziyor. Birbirimize karşı daha nazik olmalı ve soluk mavi noktayı koruyup el üstünde tutmalıyız. Bildiğimiz tek yuva o …