Japonya'nın Sosyal Hiyerarşisinde Unutulan İnsanlar: Toplumun En Alt Sınıfı Burakuminler
Japonya, dünyaca ünlü çiçekleri, samurayları ve teknolojisiyle bilinirken toplumun derinlerinde yıllardır süregelen bir izolasyon hikayesi bulunmaktadır. Burakuminler, bu hikayenin ana karakterleridir. Bu izole topluluk, tarih boyunca sosyal hiyerarşinin en altında yer alarak ayrımcılığa ve dışlanmaya uğramıştır. Birçok kişi tarafından bilinmeyen bu alt kültür, Japonya'nın sosyal yapısını ve tarihini anlamak için önemlidir.
Burakuminler hakkında bilinmeyenleri keşfetmeye hazır mısınız? 👇
Burakumin, Japonya'da uzun yıllar boyunca dışlanmış ve ötekileştirilmiş bir sosyal sınıfı ifade eder.
Bu grup, Japonya'nın kast sistemi içerisinde yer almayan ve genellikle toplumdan yoksun bırakılan bir kesimdir.
İngilizcede “Hamlet People” olarak adlandırılan burakuminler, toplumun en alt kesimini oluşturur ve toplum tarafından hor görülüp ayrımcılığa tabi tutulur.
Burakumin sınıfı, Budizm ve Şinto inançlarına dayalı Heian Dönemi Japonya’sında ortaya çıkmıştır.
Bu dönemde hayvanların derilerinin tabaklanması ve postlarının yüzülmesi gibi işlerin yanı sıra ölen insanların ve hayvanların gömülmesi, mezar bakımlarının yapılması ve savaş alanlarından kesik uzuvların toplanması gibi görevlerin icrası gerekiyordu.
Budizm ve Şinto inançlarında canlıları öldürmek ve kan ile cesetlerle uğraşmak yasak olduğu için bu tür işlerle uğraşacak birileri gerekiyordu.
İşte bu noktada Budist ve Şinto tapınakları, burakumin sosyal sınıfını oluşturmuştur.
Aşırı derecede pis olduğu için toplumdan dışlanan eta adı verilen kimseler, buraku veya etamura adı verilen küçük kırsallarda toplanmış ve dışarıdaki insanlarla tüm ilişkileri kesilmiştir.
Bunlar vatandaş sayılmadıkları için vergiden muaf tutulmuş ve genellikle cesetlerin organize edilmesi, kasaplık ve dericilik gibi işlerle uğraştırılmışlardır.
Edo Dönemi'nin başlamasıyla birlikte burakuminlerin diğer sınıflardaki insanlarla iletişim kurarken birtakım kısıtlamaları olmuştur.
Burakuminler, başka sınıftan insanlarla karşılaştıklarında göz teması kurmamak ve şapkalarını çıkarmak zorundaydılar. Fiziksel temas kesinlikle yasaktı ancak bir ritüel ile arındırılmaları koşuluyla bu durum mümkün olabilirdi.
Meiji Dönemi'nde ise 1871 yılında yürürlüğe konulan yasalarla bu sistem kaldırılmış ve burakuminler resmi olarak eşit vatandaş konumuna getirilmiştir.
Ancak bu durum, toplum içerisinde çeşitli sorunlara yol açmıştır. Birçok burakumin, artık vergi ödeme zorunluluğuna tabi olmaktan memnun olmamıştır ve toplumun geneli, bu insanların kendi aralarına karışacak olmasından rahatsız olmuştur.
Bu değişiklik çeşitli şehirlerde ayaklanmalara ve çatışmalara yol açmış, pek çok insan hayatını kaybetmiştir.
Yirminci yüzyılın başlarına gelindiğinde Dowa ve Suiheisha adlı iki önemli hareket baş göstermiştir. Dowa hareketi, burakuminlerin yaşam standartlarını iyileştirmeyi ve Japon toplumuna entegrasyonlarını kolaylaştırmayı amaçlarken Suiheisha hareketi, bu kesime yönelik ayrımcılığı önlemeye ve ayrımcılık yapan kurum ve kuruluşları eleştirmeye çalışmıştır.
Günümüzde burakuminlerin sayısı yaklaşık üç milyon civarındadır ve bu grupla ilgili sorunlar büyük ölçüde azalmış olmakla birlikte halen ayrımcılıkla karşı karşıyadırlar.
Özellikle muhafazakar kesimler tarafından dışlanan burakuminler, bu nedenle iş bulmakta ve evlenmekte zorluk yaşamaya devam ediyorlar.
Bu içerikler de ilginizi çekebilir. 👇
Japonya'nın Hem Modern Hem de Geleneksel Olduğunu Kanıtlayan 19 Fotoğraf
Yorum Yazın