Hepimizin Karşılaşma İhtimali Olan Şeker Hastalığı Nedir?

Neredeyse her ailede bir şeker hastası vardır. Diyabet adıyla da karşımıza çıkan bu hastalık, kanda normalden daha fazla şeker bulunmasıyla ortaya çıkar.

Midenin hemen arkasında yer alan pankreas, kan şekerini düzenli seviyede tutan hormonların salgılanmasına yardımcı olur. İnsülin bu hormonlardan biridir. Eğer insülin salgılanmazsa ya da salgılanan insülin etkisini gösteremezse, hücrenin enerjisini sağlamak gibi hayati bir göreve sahip olan şeker hücreye giremez. Hücreye giremeyen şeker bu sefer kanda birikmeye başlar. Kanda normalden fazla şeker bulunması halinde bütün hücreler zarar görmeye başlar. Vücutta bulunan fazla şeker, zehirden farksızdır.

Şeker hastalığı, gizli bir şekilde ilerleyebildiği gibi çok belirgin belirtilerle de karşımıza çıkabilir.

Peki hangi belirtilerle karşılaşanlar da şeker hastalığı olabilir?

Şeker hastaları ne kadar su tüketirse tüketsin, bir türlü suya doyduklarını hissedemezler. Daha çok su tüketmeleriyle kendilerini hemen belli ederler.

Bunun sebebi, bünyenizin kandaki glukoz oranını bol su ile düşürmeye çalışmasıdır.

Şeker hastalarının sık sık tuvalete çıkmasının aslında iki sebebi vardır. Biri yukarıda söylediğimiz gibi bol su içmeleridir.

Diğeri ise, vücuttaki insülin seviyesi az olduğundan karaciğer glukozu yeniden kana karıştırabilmek adına su toplar. Böylece şeker hastaları sık sık tuvalete çıkma isteği ile karşılaşır. Kimi zaman gece uykularının bölünmesi bile söz konusudur.

Normal yemek alışkanlıklarına göre öğünler arasında da bir şeyler yemeye başlamak, eskiye oranla iştahın çok açılması durumu da şeker hastalığı belirtileri arasında.

Şeker hastalığına yakalanan insanlarda eskiye oranla enerji düşüklüğü görülür. Vücutta yeteri kadar insülin kalmayınca, hücrelere geçiş yapamayan glukoz sebebiyle halsizliğin oluşması şeker hastalarının sık karşılaştığı durumlardan.

Kan içerisinde fazla şeker bulunması yüzünden diyabet hastaları yer yer bulanık görmeye başlayabilir.

Şeker hastaları sebebi açıklanamayan kilo kayıpları yaşayabilir. Örneğin besin alışkanlıklarını değiştirmeyen, günlük hareketlerinde de büyük bir fark olmayan bir şeker hastası ani şekilde kilo kaybı ile karşı karşıya kalabilir.

Vücutlarında inatçı enfeksiyonlarla karşılaşanlar da diyabet belirtisi gösterir. Mesela diş eti iltihapları ya da kadınlarda tekrarlanan vajinal mantar enfeksiyonları bu duruma birer örnektir.

Tip 1 ve Tip 2 şeklinde diyabetin iki farklı türü mevcuttur. Tip 1 diyabetinde vücut ya hiç insülin üretmez ya da çok az miktarda üretim gerçekleştirir. Bu durumda kan içinde birikmeye başlayan şekere günlük müdahaleler uygulanması gerekir. İnsülin iğneleri yardımıyla kan şekeri düzenli seviyede tutulmaya çalışılır.

Tip 2 şeker hastalığı daha yaygın görülen bir türdür. Eğer ki karaciğer, kas hücreleri ve yağ dokuları insülin hormonuna sağlıklı reaksiyon veremezse insülin direnci ortaya çıkar. Bu durumda da kandaki şeker seviyesi artar. Hiperglisemi adıyla anılan bu hastalık obeziteyle beraber ortaya çıkabileceği gibi zayıf kişilere de görülebilir.

Şeker hastalığı, birinci dereceden bir akrabada (anne – baba – kardeş) görüldüğü durumda ailenin diğer fertlerinde de bulunabilir.

Kiloları yüzünden beli kalın olan insanlarda ise 40 yaşından sonra diyabet riski gözle görülür şekilde artış gösterir.

Daha önce gebelik şekeri tanısı konmuş ve iri bebek doğuran kadınlar da risk grubunda yer almaktadır.

Yüksek tansiyona sahip olan kişiler ile kan yağları yüksek olanlar bu grubun diğer üyeleridir.

Doğru beslenme ve düzenli egzersizler yapma; şeker hastalığı tedavisindeki en temel konulardır. Kişide önce bu tedaviler vasıtasıyla kan şekeri kontrolü sağlanmaya çalışılır, eğer ki yeterli kontrol sağlanamadıysa ilave olarak bir de ilaç tedavisi uygulanmaya başlanır.

Diyabetin tedavisi sürecinde insülin ve oral antidiyabetikler kullanılır. Oral antidiyabetikler, ismiyle de anlaşılacağı gibi ağız yoluyla alınan haplardır ve bu hapların etkisini göstermemesi durumunda tedavi insülin ile yapılır. İnsülin tedavisinde hastanın konu hakkında tam eğitimli olması şarttır. Genelde, eğitim tedavinin bir parçası olarak kabul edilir.