Eşcinsel Olduğunu Söylediği İçin Daha 9 Yaşında Önyargı ve Zorbalıkların Kurbanı Olan Jamel Myles
Jamel Myles, Colorado’da yaşayan ve sevgi dolu bir aileye sahip 9 yaşında bir çocuktu. Henüz 4. sınıfa gidiyordu ve yaz tatilinde kendisiyle ilgili bir gerçeği fark etmişti: Jamel bir eşcinseldi...
Ailesinin buna nasıl tepki vereceğini bilemiyordu, belki de ona kızacaklardı. Yine de Jamel cesaretini toplayıp annesine eşcinsel olduğunu söyledi. Annesi ilk başta onun şaka yaptığını zannetti, ancak Jamel çok ciddiydi. Jamel’in korku dolu yüzüne bakan annesi Leia, oğluna onu ne olursa olsun çok sevdiğini ve hep seveceğini söyledi.
Jamel’in korkuları bir anda kaybolmuştu, çünkü ailesi onu sevgiyle kucaklamış ve olduğu gibi kabul etmişti. Jamel de olduğu kişiyle gurur duyuyordu zaten!
Tek yapması gereken bunu arkadaşlarıyla da paylaşmaktı, onlar da mutlaka ailesi gibi yapacak ve aynı saygıyı göstereceklerdi. Jamel, annesine arkadaşları ile konuşmak istediğini söyledi. Bir isteği daha vardı, Jamel bir kız çocuğu gibi giyinmek istiyordu. Annesi ona bir erkek çocuğu olduğu için erkek kıyafetleri alıyordu ama Jamel şirin elbiseleri olsun istiyordu. Annesi onun bu isteğine de karşı çıkmadı...
Okulun ilk günü arkadaşlarına eşcinsel olduğunu açıklayan Jamel, beklediği olumlu tepkiyi alamadı. Arkadaşları ona "Kendini öldür daha iyi!" diyor ve Jamel'e zorbalık ediyorlardı.
Kalbi kırılan Jamel, yaşadıklarını ablasına anlatmış ve ne kadar üzüldüğünü söylemişti. Jamel, arkadaşlarının onu anlayacağını düşünmüştü ama işler onun umduğu gibi gitmemişti. Jamel git gide kendini daha kötü hissetmeye başladı. Belki de ailesi dışında onu kimse kabul etmeyecek ve bir daha hiç arkadaşı olmayacaktı.
Umutsuzluğa kapılan Jamel, okulun başlamasından dört gün sonra canına kıydı. Annesi, eve geldiğinde Jamel'in cansız bedenini buldu.
Leia Pierce, oğlunun okulda karşılaştığı zorbalıkları ve yaşadığı çaresizliği büyük kızından dinleyince çok kötü hissettiğini söyledi:
'Keşke önce bana gelip yardım isteseydi. Tek seçeneğinin ölmek olduğunu düşündüğü için çok çok üzgünüm.'
Bugün belki de ne yaptıklarının bilincinde dahi olmayan bu çocuklar, kırıcı davranışları yüzünden Jamel'in ölümüne sebep oldular.
Muhtemelen hayatlarının geri kalanında da bu travmanın izlerini üzerlerinde taşıyacaklar. Jamel ise henüz hayatının başındayken ölümün soğuk yüzüyle tanıştı ve ondan geriye yalnızca neşeyle gülümsediği bu fotoğraf kareleri ve acılı bir aile kaldı. Çocuklarımızı vicdan sahibi yetiştirmek ebeveyn olarak bizim sorumluluğuz... Yaşları kaç olursa olsun, her şeyden önce 'iyi bir insan' olmayı öğretmek önceliğimiz olmalı.
Işıklar içinde uyu, Jamel...
Umuyoruz ki, bundan sonra hiç kimse senin yaşadıklarını yaşamasın ve bütün çocukların tek üzüntüsü az şeker yiyebilmek olsun. Herkesin özgürce yaşayabildiği, yalnızca insan olmanın önem taşıdığı ve önyargıların yeryüzünden silindiği bir dünya dileğiyle...
Yorum Yazın
twitterda "daha 9 yaşında nerden anlamış" gibi yorumlar gelmişti. size bir şey söylemek istiyorum. ben de 22 yaşında eşcinsel bir bireyim ve bırakın 9 yaşımı... Devamını Gör
Bir sorum var hangi cinse hatta belki nesneye ilgi duyuyor olursaniz olun 9 biraz erken degil mi?
Siz 4-5 yaşındayken mahalledeki kızdan, erkekten hoşlanırken iyi; bize gelince ay daha erken değil mi? 9 yaşındaki bir çocuğun intihar etmesine sebep olacak... Devamını Gör
burda ailelere kabahat bulma çocuklar çok alaycıdır çocuklar çok acımasızdır bu tarz konularda en çok lakaplar çocukken takılır inek dört göz gibi ayrıca çoc... Devamını Gör
Arkadaşlar aşağısı gene foseptik olmuş inmeyin. 7 yaşında ilk aşkını bulan adamlar 9 yaşında yönelim olmaz diyorlar. Aşağısı akla zarar, beyne ziyan, inmeyin... Devamını Gör
Az sonra yukarısı da dolar.o mahluklardan bolca var memlekette