Bir Öğrenme Felsefesi Olarak Hibrit Öğrenme
21.yy becerileri olarak görülen iletişim, işbirliği yapabilme, yaratıcılık, problem çözme, analitik düşünme ve seçim yapabilme gibi yetkinlikleri kazandırmada mevcut klasik eğitim anlayışının yeterli olmadığı ve olamayacağının görülmesi gereklidir. Çünkü mevcut eğitim anlayışında yeni bilgi/ler ve deneyim/ler (bunların maalesef çoğu çoktan seçmeli sorularla) derste kazanıldığı varsayımı ile hareket etmektedir. Oysa mevcut bu yapı yukarıda saydığımız becerilerin kazanılmasında temel olan bilişsel esnekliğin, akışkan ve sürdürülebilir zihin yapısının gelişmesinde yeterli olamamaktadır. Hatta yerine göre engellediği bile görülmektedir. Dünün pedagojisiyle bugünün beklentileri yeteri kadar karşılanamamaktadır.
Geleneksel öğrenme ve sınıf anlayışından farklı olarak hibrit öğrenme; online ve offline öğrenmenin bir araya geldiği bir biçim olarak öğrenme sürecini öncesi, sırası ve sonrası olmak üzere üç aşamaya dayandırmaktadır.
Hibrit modeli böyle anlatırken bir platformdan da söz etmek isterim: Bilişim Garajı
Hibrit öğrenme aracılığıyla gelişen öğrenci ve öğretmen okuryazarlığı
Öğretmenler ve hibrit öğrenme
Hibrit eğitimde güvenli ve etik dijital kullanımı da kritiktir.
Hibrit eğitim modelinde oluşturulan dijital kütüphane sayesinde öğrenci bir şekilde okula gelemediği için kaçırdığı derslere ait etkinlikleri sonradan yaparak eksiğini tamamlayabilmektedir.
Sonuç olarak, dijital okuryazarlığı sadece teknik bir beceri olarak görmüyor; eleştirel düşünme, güvenlik, etik ve üretkenlik boyutlarını kapsayan çok yönlü bir yetkinlik olarak ele almak gerekir.
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!